hvvlogosw

Heimat- und Verkehrsverein (HVV)
 63785 Obernburg am Main

Inhaltsverzeichnis

Startseite

Vereinsziele, Vorstand

Vereinsgeschichte

Obernburger Geschichte/n

Römische Geschichte/n

Bauwerke und Gebäude

Persönlichkeiten

Mundart

Aktivitäten

Tanz- und Kostümgruppe

Links

Impressum

Datenschutzerklärung

Beitrittserklärung

banner_hvv

        Vom Weuhnachtsguuds

        Jezt isse widder do, die Zeit,
        die letzde Weuhnachtswuche,
        in der voll Frad un Haamlischkeit
        die Blätzjen mir doun suche.

        Genau sou wie dess frieher wor,
        als Biebsche, ganz verstohle,
        sou isses noch, un alle Johr
        dut sell sich widderhole.

        Vor fuffzisch Johr worn im Versteck
        die Gudsjen von de Mudder –
        heit schafft die Frau genau sou weg
        dess gude Weuhnachtsfutter.

        Wann aweil ziescht de Duft dorrschs Haus,
        seun mir genau im Bilde,
        do backe in die Kische draus
        die Weibsleit wie die Wilde.

        Doch guckste annerndaachs glei nooch
        in frieher Morrschenschtunne,
        do is dess Zeisch ganz ohne Frooch,
        haamlisch scho längst verschwunne.

        Jedoch imsunst wor alle Mieh
        Versteckelsches zu schbiele;
        denn wie en Schbierhund zieschts aam hie
        bis merr die Blätzjen fiehle.

        Groußvadder, Vadder un de Bu
        doun haamlisch Gudsjen esse
        un hewwe oft ni endlisch Ruh
        bis alles uffgefresse.

        Wenn ah die Mudder noch sou schennt
        un will die Borsch belange,
        was bleibt ihr iwwrisch als am End
        von vorne ozufange.

        Mir Mannsleit seun vom Paradies
        erblisch scho her belastet:
        Verbotne Frischte schmecke sieß,
        wammer se haamlisch dastet.

        Drum macht ni sou e Kreischerei,
        mir hätte eisch bestohle:
        denn schließlisch muss die Backerei
        de Vadder doch bezohle!

        Gustel Konze